12.14.2006

Να σύρουμε τα χελιδόνια μας στο καλοκαίρι.

Εχθές επάθαμε μεγάλο κακό. Κάτι παραπληγικά χελιδόνια, έμειναν εδώ - δεν έφυγαν για τήν Αφρική. Εμειναν στις φωλιές τους και οι φωλιές έχουν μαδήσει - και κάνει κρύο. Ηταν άλλωστε κακοφιαγμένες από την αρχή - γιατί τα χελιδόνια φιάχνουνε την φωλιά τους σπρώχνοντας την μαλακή λάσπη με το στήθος τους - και οι φωλιές είναι τα χελιδόνια - και τα χελιδόνια είναι άρρωστα. Ησαν οι φωλιές παράξενες - δίχως θόλους και τρούλους - αλλά πεντάγωνες και εξάγωνες - κυρίως μυτερές ! Μυτερές φωλιές ! Τις περισσότερες τις χαλάσανε οι οικοδεσπότες άνθρωποι - με τα σκουπόξυλα - τις γκρεμίσανε από τα περβάζια και τα στέγαστρα - και τα χελιδόνια γκρεμοτσακίστηκαν. Οχι όλα - πάντως πολλά. Εσπαγε η φωλιά - κι έπεφτε από μέσα το χελιδόνι - και οι άνθρωποι τρόμαξαν με τις μορφές τους - πώς έβγαινε αυτό το πράγμα μέσα από αυτή την μυτερή φωλιά - και το πατούσαν αμέσως, με αηδία και οργή, σα να ήταν ένα μεγάλο έντομο. Τα άρρωστα χελιδόνια. Τα πήραμε - όσα έμειναν - και τα φέραμε στα σπίτια μας - τα βάλαμε στο κρεβάτι μας - κι ανάψαμε τις ξυλόσομπες - άδικος κόπος. Ο Χειμώνας μπαίνει μέσα τους και - χιονίζει μέσα στα κόκκαλα των χελιδονιών - δεν υπάρχει ζέστα παρηγορητική για τα χελιδόνια - ούτε φωτιά καλοκαιριού. Πεθαίνουν. Οσα έμειναν επειδή είναι άρρωστα - και όσα έχασαν τον λόγο της αποδημίας. Και όσα είναι τυφλά - και τα μυτερά χελιδόνια με τις εξάγωνες φωλιές. Κανείς δεν ξέρει τι να κάνη - τι να κάνουμε. Η Ουρανία μόνο - είπε πώς ο Χειμώνας είναι σαν τον Ουρανό - ολόκληρος και με τις κονδυλιές του Γαλαξία - πυκνός - πώς μέσα του ζούνε μυστικά όλες οι εποχές - κι όλες ζούνε μέσα στην κάθε μία. Πρέπει να ψάξουμε - συνέχισε - να βρούμε τα κρυμμένα μικρά καλοκαίρια - τ απρόσμενα - ξαφνικά καθώς στρίβεις το κεφάλι σου - στην πίσω μεριά αυτής της μάντρας - στο πλάϊ του δρόμου κοντά στο συρματόπλεγμα - κι εκεί - καθώς κάτι περνάει γρήγορα κι αφήνει πίσω του μιά ζέστη - υπάρχουνε - αρκεί να ψάξουμε - ποτέ μην σταματήσουμε - να σύρουμε τα χελιδόνια μας στο καλοκαίρι.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Βαστάτε γερά, σύντροφοι Χελιδόνια κι ίσως να τον βγάλουμε και τούτον τον Χειμώνα...

Πάντως οι Σπουργίτες είναι πολύ πιό ανθεκτικοί στο κρύο. Ήταν όμως κάποτε κι ένας που έλεγε....

τώρα ποιός τα συλλογιέται
τα καημένα τα πουλάκια...

Μαύρος Γάτος (κλικ και κλικ και κλικ....)

Παπαρούνα είπε...

:)
να τα σύρουμε στο καλοκαίρι και να τα κεράσουμε κεράσια, έτσι;

Νικηφόρος Σπουργίτης είπε...

@Μαύρε Γάτε τι έπαθες εσύ μόνος ;
Γιατί χάθηκε η υπογραφή σου ;
Θα γυρίσης ;

@Παπαρούνα
η εικόνα που σε συνοδεύει αυτό δείχνει. Μαύρο σαν το χελιδόνι και κόκκινο από τα κεράσια σου.

<:))

Μαύρος Γάτος είπε...

Δεν έφυγα! Αλλά δεν μπορώ να σχολιάσω σε blogs που έχουν περάσει στο bloger beta. Ο Blogger κάνει παιχνιδάκια πάλι. Θα συνέλθει....